Nie można mówić, że jakiś system jest mniej awaryjny niż inny. No, chyba, że masz na mysli Yakumo - on się nie psuje nigdy . Awaryjność można porównywać odnosząc się do modeli, ale to chyba tez nie za bardzo. Pamiętaj, że średni format to nieco wyższa* szkoła jazdy niż amatorskie aparaty klasy lomo.


* mówię o latach 80tych i później, a nie o czasach, gdy średni (a nawet wielki) były podstawowym formatem foto (czasy przed_małoobrazkowe)

| Pentax Z-1p | MX | FA*24/2.0 | FA 77/1.8 Ltd |
| Pentax 645n | FishEye 30/3.5 | FA645 45-85/4.5 | FA645 80-160/4.5 | FA645 200/4 | Voigtländer 6x9 |
| Pentax 67 | 6x7SMC 55/3.5 | 67SMC 105/2.4 |
| Contax G1 | Contax G2 | Biogon T* 28/2.8 | Planar T* 45/2.0 |
| Provia 100F | Provia 400F | HP5+ | TriX | Delta 100 | Waidodayo!

pozdrawiam,

dzerrry

Porównanie stopnia psujności, to sobie opuść. Lepszość sprzętu ja oceniam na podstawie moich potrzeb, tzn. czy system je spełnia. I są to kryteria nie do dyskusji. Pentaxa kocham, bo to system z duszą. Ale średni format, to u mnie Mamiya RZ67, bo ma to, co uważam, że potrzebuję w takim systemie, mimo, że nie są to najlepsze szkła, są systemy z lepszą optyką.
Myślę, że najlepszą szkołą oceniania jest praca ze sprzętem.
Wiem, że ze wszystkim się nie da, ale to jest tak jak z samochodami - który lepszy od innych? I dlaczego? Dla jednych ten, który właśnie używa, dla innych ten, który ma kolega.
A jak już się zagubisz w porównaniach, to możesz się zabrać za robienie zdjęć.
Czego i sobie życzę

fotonyf
zestawy K classic & digi & M42; MF: Mamiya RZ67; szkła i jakieś dodatki do tego wszystkiego i jeszcze L-758D