Moje zdjęcia pozostają amatorskie ze względu na szumy na wysokim ISO i brak AF

Moje zdjęcia pozostają amatorskie ze względu na szumy na wysokim ISO i brak AF

bEEf napisał/a:

Ja piszę o sytuacji, gdy ukradną Ci zdjęcie z bloga w rozdziałce 600x400, a Ty powiesz w sądzie, żę żądasz 1000$ z powodu "potencjalnej" wartości Twojej sztuki. Kumasz różnicę?

pozdrawiam Olgierd

Moje zdjęcia pozostają amatorskie ze względu na szumy na wysokim ISO i brak AF

Do we simply turn our heads and look the other way??
Photoblog: http://dphoto.pl

Pentax, because AF is not the most important thing in the world ;)
kidding ^^

bEEf napisał/a:

dan, a umowę podpisałeś? Pewnie, że podpisałeś. No to o co Ci chodzi? Potrafisz udoiwodnić swoją stratę, nie? Czytaj moje wypociny ze zrozumieniem, pliz.

Ja piszę o sytuacji, gdy ukradną Ci zdjęcie z bloga w rozdziałce 600x400, a Ty powiesz w sądzie, żę żądasz 1000$ z powodu "potencjalnej" wartości Twojej sztuki. Kumasz różnicę?

W przypadku, który opisujesz sprawa jest oczywista - ktoś pozbawił Cię kasy, więc ma Ci ją oddać z procentami za stracony czas i koniec. Z tym, że pewnie podpisując umowę przenosisz prawa majątkowe na zleceniodawcę z chwilą przekazania dzieła - więc to jemu potem należy się kasa. Ale to już inna sprawa.

bEEf, czytam ze zrozumieniem, tylko zastosowalem zbyt duzy skrot myslowy

Sa rozne sytuacje, swoja podalem jako przyklad. Tu gdzie aktualnie pracuje, czesto robie jakies zdjecia, i jesli to sa jakies p*****, to nie jest to wpisywane na umowe w ogole. Czy to oznacza, ze nie potrafilbym wyliczyc ile kosztowalo mnie zrobienie danego zdjecia gdyby kots mi je ukradl?

Chodzi o to, ze Ty odmawiasz mozliwosci ubiegania sie o odszkodowanie, komus, kto nigdy zadnego zdjecia nie sprzedal, jest amatorem, a foty wrzuca tylko na blog i nie zastanawial sie nad ich wartoscia. Czy jest jakis paragraf, ustawa, wyrok, na ktorym sie opierasz?

Przyklad opisywany na p.r.f.c:
Koles zaniosl zdjecia do labu. Z jakiejs sesji z modelka. Pozniej, o ile dobrze pamietam, te zdjecia wykorzystal jakis gabinet stomatologiczny do materialow reklamowych (wyplynely z labu). Umowy brak. Czy temu facetowi nie nalezy sie odszkodownie?

Mysle, ze w naszej dyskusji powinnismy jasno odzielic to co stanowi prawo od naszych wlasnych opinii - w innym przypadku bedziemy generowac chaos informacyjny.

bEEf napisał/a:

Nie rozumiem, dlaczego ktokolwiek miałby dostać jakąkolwiek kasę za swoje zdjęcie, gdy nie potrafi udowodnić jego wartości, bo np. żadnej foty w życiu nie sprzedał i foci dla przyjemności.

No przecież dowodem wartości foty jest to, że ktoś chce ją wykorzystywać - w tym wypadku bez zgody twórcy. Gdyby nie miała wartości, nie zostałaby wykorzystana. Nie mówię o jakichś milionowych odszkodowaniach, ale moim zdaniem autorowi "ukradzionego" należy się średnia stawka, jaką bierze zawodowiec za zdjęcie wykorzystane w podobnych celach. Proste. No chyba, że zaczniesz powoływać komisje, które będą orzekać, czy zdjęcia są wartościowe czy nie

Edit: Ale skoro sądy sądzą tak jak sądzą, to mam propozycję do wszystkich amatorów: pokupujmy od siebie nawzajem po kilka fotek (tak, żeby każdy na zero wyszedł), to jakby co, będziemy mieć w sądzie dowód, że na tym zarabiamy i ile zarabiamy.

"Les adultes sont déserteurs" - L'enfance, J. Brel
"Dorośli są dezerterami" - L'enfance (Dzieciństwo), J. Brel

A7III

dan napisał/a:

Chodzi o to, ze Ty odmawiasz mozliwosci ubiegania sie o odszkodowanie, komus, kto nigdy zadnego zdjecia nie sprzedal, jest amatorem, a foty wrzuca tylko na blog i nie zastanawial sie nad ich wartoscia. Czy jest jakis paragraf, ustawa, wyrok, na ktorym sie opierasz?

Krzychoo napisał/a:

PiotrR wartość foty może być materialna lub niematerialna. Ktoś kradnie by zarabiać kasę, ktoś kradnie by mieć ładnie na blogu. Jeżeli ktoś zarabia możesz próbować dochodzić udziału w zyskach. Jeżeli ktoś nie kradł dla zysku możesz wywalczyć "przepraszam", przeprosiny w formie wydrukowanej w gazecie, itp.

pozdrawiam Olgierd

"Les adultes sont déserteurs" - L'enfance, J. Brel
"Dorośli są dezerterami" - L'enfance (Dzieciństwo), J. Brel

olgierd napisał/a:

Problem jest wtedy gdy fotograf nie ma żadnej umowy, nigdy nic nie sprzedał, w zasadzie wówczas nie wiadomo jak się odnieść do jego roszczeń. Sąd zawsze będzie pytał "a dlaczego tyle" i nie wystarczy odpowiedzieć "a bo tak". W ten sposób nawet złotówki nie zasądzi.

dan napisał/a:

olgierd napisał/a:

Problem jest wtedy gdy fotograf nie ma żadnej umowy, nigdy nic nie sprzedał, w zasadzie wówczas nie wiadomo jak się odnieść do jego roszczeń. Sąd zawsze będzie pytał "a dlaczego tyle" i nie wystarczy odpowiedzieć "a bo tak". W ten sposób nawet złotówki nie zasądzi.

Rozumiem Olgierd, ale nie mozna np. policzyc ile czasu zabralo zrobienie zdjecia, pomnozyc ten czas przez stawke, ktora ktos dostaje w swojej normalnej pracy i zarzadac np 10-krotnosc tego iloczynu jako odszkodowania?

To ja może wkleję fragment kluczowego art. 79 PA:

"Art. 79. 1. Uprawniony, którego autorskie prawa majątkowe zostały naruszone, może żądać od osoby, która naruszyła te prawa:
1) zaniechania naruszania;
2) usunięcia skutków naruszenia;
3) naprawienia wyrządzonej szkody:
a) na zasadach ogólnych albo
b) poprzez zapłatę sumy pieniężnej w wysokości odpowiadającej dwukrotności, a w przypadku gdy naruszenie jest zawinione - trzykrotności stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu;
4) wydania uzyskanych korzyści.

2. Niezależnie od roszczeń, określonych w ust. 1, uprawniony może się domagać:
1) jednokrotnego albo wielokrotnego ogłoszenia w prasie oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie lub podania do publicznej wiadomości części albo całości orzeczenia sądu wydanego w rozpatrywanej sprawie, w sposób i w zakresie określonym przez sąd;
2) zapłaty przez osobę, która naruszyła autorskie prawa majątkowe, odpowiedniej sumy pieniężnej, nie niższej niż dwukrotna wysokość uprawdopodobnionych korzyści odniesionych przez sprawcę z dokonanego naruszenia, na rzecz Funduszu, o którym mowa w art. 111, gdy naruszenie jest zawinione i zostało dokonane w ramach działalności gospodarczej wykonywanej w cudzym albo we własnym imieniu, choćby na cudzy rachunek.

3. Sąd może nakazać osobie, która naruszyła autorskie prawa majątkowe, na jej wniosek i za zgodą uprawnionego, w przypadku gdy naruszenie jest niezawinione, zapłatę stosownej sumy pieniężnej na rzecz uprawnionego, jeżeli zaniechanie naruszania lub usunięcie skutków naruszenia byłoby dla osoby naruszającej niewspółmiernie dotkliwe."


Podkreślam zatem zdanie "stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu", z którego wynika, że odnieść się trzeba do tego, co fotograf by miał, gdyby się dogadał. A przez ile można mnożyć to napisali obok.

pozdrawiam Olgierd

olgierd napisał/a:

Podkreślam zatem zdanie "stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu", z którego wynika, że odnieść się trzeba do tego, co fotograf by miał, gdyby się dogadał. A przez ile można mnożyć to napisali obok.

Czyli wciaz kwestia otwarta pozostaje to, co fotograf by mial gdyby sie dogadal

Cytat

No i gdyby koleś ukradł Twoje zdjęcie choćby z blogu i użył w kampanii reklamowej, na czym zarobiłby milion dolarów, to też oczywiście sprawa jest bezspornie na twoją korzyść - jesteś ustawiony do końca życia

Tak więc... źle zrozumiałeś, ok? Dla ułatwienia dodam, że nie jednego flame'a już stoczyłem na forach komputerowych w obronie praw autorskich i przeciwko piractwu.

Cytat

PiotrR wartość foty może być materialna lub niematerialna. Ktoś kradnie by zarabiać kasę, ktoś kradnie by mieć ładnie na blogu. Jeżeli ktoś zarabia możesz próbować dochodzić udziału w zyskach. Jeżeli ktoś nie kradł dla zysku możesz wywalczyć "przepraszam", przeprosiny w formie wydrukowanej w gazecie, itp.

EXACTLY, jak mawiają Francuzi. Dokładnie o to mi chodzi. Udowadniasz materialną wartość foty - dostajesz odszkodowanie. Nie udowadniasz - nie dostajesz.

Cytat

Koles zaniosl zdjecia do labu. Z jakiejs sesji z modelka. Pozniej, o ile dobrze pamietam, te zdjecia wykorzystal jakis gabinet stomatologiczny do materialow reklamowych (wyplynely z labu). Umowy brak. Czy temu facetowi nie nalezy sie odszkodownie?

Dan, jeśli udowodni, że chciał je sprzedać, bo robił je na zamówienie - tak. Jeśli nie potrafi - ma pecha. Niech się na przyszłość zabezpieczy. Czy umowa pisemna czy nie - to już należy ocena do sądu, czy go przekona, czy nie. Może to i niesprawiedliwe, ale czy da się zrobić inaczej bez popadania w absurdy i ryzyko totalnych nadużyć? Dobre chęci nie wystarczą.

Złodziej powinien ponieść karę, jeśli udowodni mu się winę, a poszkodowany powinien dostać zadośćczynienie, jeśli udowodni, że poniósł stratę. That's the point, te rzeczy są niezależne i nie ma co ich mieszać. Tymczasem widzę tu parcie na następujące rozwiązanie - złodziej ukradł, to kasa dla mnie. To jest bez sensu.

Rozumiecie mnie już?

[ Dodano: 2007-06-26, 15:38 ]
No i cały czas ja mówię o swojej opinii, jak być powinno, nie o stanie prawnym - tak dla jasności.

Moje zdjęcia pozostają amatorskie ze względu na szumy na wysokim ISO i brak AF

dan napisał/a:

olgierd napisał/a:

Podkreślam zatem zdanie "stosownego wynagrodzenia, które w chwili jego dochodzenia byłoby należne tytułem udzielenia przez uprawnionego zgody na korzystanie z utworu", z którego wynika, że odnieść się trzeba do tego, co fotograf by miał, gdyby się dogadał. A przez ile można mnożyć to napisali obok.

Czyli wciaz kwestia otwarta pozostaje to, co fotograf by mial gdyby sie dogadal

bEEf napisał/a:

Dan, jeśli udowodni, że chciał je sprzedać, bo robił je na zamówienie - tak. Jeśli nie potrafi - ma pecha. Niech się na przyszłość zabezpieczy. Czy umowa pisemna czy nie - to już należy ocena do sądu, czy go przekona, czy nie. Może to i niesprawiedliwe, ale czy da się zrobić inaczej bez popadania w absurdy i ryzyko totalnych nadużyć? Dobre chęci nie wystarczą.

pozdrawiam Olgierd

bEEf napisał/a:

Złodziej powinien ponieść karę, jeśli udowodni mu się winę, a poszkodowany powinien dostać zadośćczynienie, jeśli udowodni, że poniósł stratę. That's the point, te rzeczy są niezależne i nie ma co ich mieszać. Tymczasem widzę tu parcie na następujące rozwiązanie - złodziej ukradł, to kasa dla mnie. To jest bez sensu.

"Les adultes sont déserteurs" - L'enfance, J. Brel
"Dorośli są dezerterami" - L'enfance (Dzieciństwo), J. Brel

bEEf napisał/a:

EXACTLY, jak mawiają Francuzi. Dokładnie o to mi chodzi. Udowadniasz materialną wartość foty - dostajesz odszkodowanie. Nie udowadniasz - nie dostajesz.

bEEf napisał/a:

Dan, jeśli udowodni, że chciał je sprzedać, bo robił je na zamówienie - tak. Jeśli nie potrafi - ma pecha. Niech się na przyszłość zabezpieczy. Czy umowa pisemna czy nie - to już należy ocena do sądu, czy go przekona, czy nie. Może to i niesprawiedliwe, ale czy da się zrobić inaczej bez popadania w absurdy i ryzyko totalnych nadużyć? Dobre chęci nie wystarczą.

Osobiscie uwazam to za bzdure. Facet robil amatorska sesje dla przyjemnosci, ktos mu podpierdzielil zdjecia, za ktore musialby sporo zaplacic, bo jest na nich wizerunek modelki, i nie nalezy mu sie odszkodowanie tylko dlatego ze nie spisal umowy? Z kim mial spisac te umowe? Z potencjalnym zlodziejem? To jest absurd dopiero

bEEf napisał/a:

No i cały czas ja mówię o swojej opinii, jak być powinno, nie o stanie prawnym - tak dla jasności.

Do we simply turn our heads and look the other way??
Photoblog: http://dphoto.pl

Pentax, because AF is not the most important thing in the world ;)
kidding ^^

vertiico napisał/a:

@dan
to jak juz sobie rozwazamy, to jeszcze odszkodowanie nalezy sie modelce :)