dybon - świetne oba. Pozy nietypowe a kolorystyka stonowana, chociaż widzę, że to uchwycone, domowe scenki. Nieczęsto takie zdjęcia są udane. Gratuluję.

Miłego dnia

Jak już się przymierzę pozostaje kilka sekund na zdjęcie, potem przybiega do mnie .

MZ-50, K-50, DSC-W35.
fotki

iwasherebefore - a mi się te naskałkowe dwa ostatnie bardzo podobają! zwłaszcza to nazwane "3 z 4 odrzutów" ;) Ja tylko bym chyba pozostawiła je w kolorze, szarość skałki z zielonymi drzewkami w tle

Jakaranda - bardzo dziękuję! a co do ACD - to prawda! taki kolor zawsze wychodzi dobrze, aparat nie ma problemów z łapaniem ostrości (jak to bywa przy np. całych czarnych, do tego bardziej "matowych" psach). Tu już warunki oświetleniowe były słabe, słońce zachodziło i z każdym kolejnym psem było tylko gorzej (fotografowaliśmy kilka, różne rasy). Fotki akurat tym razem pstrykał mąż, ja obrabiałam A chodzi Ci o więcej zdjęć ACD czy ogólnie? ;)

W razie co - wrzucam sunię innego koloru (o imię muszę dopytać właścicielkę, bo nie znam):
ACD female by Kamila Poźniak, on Flickr

Pentax K3 (i K30) + Sigma 70-200 f/2.8 HSM, Tamron 10-24 f/3.5-4.5, Tamron 28-75 f/2.8, Tamron 90 f/2.8 Macro, Pentax 50mm f/1.7, Soligor 28mm f/2.8, Falcon 8mm f/3.5, Pentax AF-540FGZ.

Kamvis - tak, chciałam więcej ACD. Widzę, że masz różne kolory. Ostatnia sunia - śliczna.
Najtrudniejsze do fotografowania są chyba łaciate czarno-białe, szczególnie jeżeli maja błyszczącą sierść. Trudno nie przepalić białych łat.

Co do zdjęć iwasherebefore to pierwsze i ostatnie z serii chyba jak pisze Kamvis - byłyby lepsze w kolorze, bo pies ginie w tle. Natomiast bardzo mi się podoba drugie z monochromatycznych, bo pies odcina się od tła.

dybon - tego można wyuczyć, żeby pies na chwilę pozostał w zajmowanej pozycji. Chociaż niektóre psy potem wpadają w przesadę i pozują na widok aparatu. A najciekawsze są te uchwycone, niecodzienne chwile.

Miłego dnia

Dla mnie jednak czarne z matową sierścią :D Bardzo często przy czarnych psach mam problem z balansem bieli (by czarne było CZARNE)! I nie wiem czy to kwestia monitora (ale skoro widzę cudze zdjęcia i wydają mi się okej to chyba nie? :P), czy to Pentax ma problem, czy ja taka beznadziejna Wiele zależy też od warunków oświetleniowych, bo jeśli wali mocne słońce, to faktycznie czarno-białe psy są problemem. Ja to jakoś najbardziej lubię pogodę "za chmurką" - wszystko wtedy równo doświetlone, nie ma mocnych kontrastów, nie trzeba się aż tak sugerować położeniem słońca, by pół mordy nie było czarne, a pół przepalone... Zresztą tyczy się to także ludzi

Więcej ACD nie mam, w sensie innych psów, bo inne zdjęcia tych samych są ;)

To może portrecik?
Hetka - owczarek belgijski groenendael
Hetka - belgian groenendael by Kamila Poźniak, on Flickr

Pentax K3 (i K30) + Sigma 70-200 f/2.8 HSM, Tamron 10-24 f/3.5-4.5, Tamron 28-75 f/2.8, Tamron 90 f/2.8 Macro, Pentax 50mm f/1.7, Soligor 28mm f/2.8, Falcon 8mm f/3.5, Pentax AF-540FGZ.

Kamvis, Twoje zdjęcia mają ładne odcięcie psa od tła i są przyjemnie ostre. Z chęcią bym potestował 70-200 2.8 HSM, bo ja przy 55-300* wyodrębniam pieska, ale to za ciemne szkło na profesjonalne zabawy. Chyba w jednym ze zdjęć widziałem w danych exif informacje o tym. Jak opinia?
*(stąd prawie w ogóle nie używam tego szkła do psich zastosowań, jedynie testowo).

Apropo ostatniego zdjęcia, - również niczego nie mogę się przyczepić, jedynie pół centymetra przy dole bym przyciął. Ale to normalnie minimalnie.

Jakaranda, 1 zdjęcia było celowo zrobione, by faktura skały zbiegła się z postacią pieska a to ostatnio zrobiłem na leniwca z dwóch warstw minimalnie zwiększając kontrast pieska. Niestety nie mogłem ręcznie wyizolować go od skałek, ale w 10 kolejnych minut, które bym ewentualnie poświecił na korektę, - z pewnością by lepiej poszło.
Wiem, że kusicie kolorkami, ale ja ma traume do kolorów, - zapamiętałem WASZE opinie z początków wstawiania zdjęć.
Subiektywnie z tonacji nie jestem zadowolony. Na acerze widzę co innego niż w asusie i zupełnie nie wiem, gdzie leży właściwa kolorystyka.
W RAW challenge przekonałem się na czym polega interpretacja barw i wiem, że jeszcze dużo brakuje u mnie "tego czegoś".

Kamvis, Ja mam problem jak pies jest w cieniu i przez to muszę zwiększać ekspozycje przy obróbce. Natomiast co dziwne dla niektórych, czasami wolę ostre słońce padające na psa. Parę zdjęć już wcześniej wrzuciłem, - i z tych zdjęć byłem zupełnie zadowolony. Owszem, można wiele stracić, zwłaszcza przy podbiciu kontrastu, ale jak już się trafi, to nie ma bata. Zdjęcie jest szybkie w obróbce i estetycznie wykonane.

Dzisiaj jest Święto Kundelka....
Czas wyczyścić kundelkom futerka

Głuchy Gus odkurzacza się nie boi,
/przynajmniej strachu nie widać po nim/.

Mamikur, Być może odkurzacza się nie boi, ale tego co o nim pomyślą inne psy.



Kolorki dla Państwa.

Król Gustaw Rudolf I zastanawia się........ co myślą o mnie inne psy?

Myślą:
„Ty, to masz szczęście,
że w tym momencie,
żyć Ci przyszło, w kraju nad Wisłą…
Ty, to masz szczęście…
Twój kraj szczęśliwy, piękny, prawdziwy,
Ludzie uczynni, w sercach niewinni…
Twój kraj szczęśliwy…”

iwasherebefore - bardzo dziękuję :D Co do ostrości to mam trochę zboczenie na jej punkcie i jak jest choćby delikatnie niewstrzelona gdzie chcę (a zazwyczaj chcę ją na oczach) to jest mi z tym źle... To samo tyczy się szumów i przy tym utraty jakości - tu u gronka widać te szumy i mnie denerwują ;) No, ale ISO 1000 - K-3 i tak daje radę przy takich wartościach.
Sigma 70-200 - no cóż, mimo wielkości i wagi to moje ulubione szkło! I jest warte taszczenia go ze sobą. Kucanie i wstawanie z tym + podpiętym gripem to już niezły fitness :D Najpierw mieliśmy takiego samego Tamrona (tzn nadal leży na półce i się kurzy - może ktoś reflektuje? ;)) - byłam też zadowolona, ale trochę brakowało mi szybkości, a przy psach to cecha nr 1 ;) Sigma demonem też nie jest, ale daje szansę uchwycenia psa w biegu przy dobrym świetle i odrobinie szczęścia Może mnie tu wszyscy zjedzą, bo jak to, obiektyw 2.8 używać w taki sposób, ale... no nie ufam przysłonie 2.8 i raczej psom robię zdjęcia na bezpiecznym 4.0 (lub chociaż 3.5). Przy maksymalnym wysuwie (200mm) i tak daje to fajny efekt, a mam większą pewność, że trafię z ostrością tam gdzie chcę :P Zresztą wiadomo, że nie każdy obiektyw jest super ostry od pełnej dziury, zazwyczaj tak niestety nie jest i fotki wychodzą trochę maślane. O ile bokeh maślany jest super, o tyle tam gdzie ma być ostrość ma być OSTROŚĆ

No jak dzień kundelka, to dzień kundelka!

Szafir - mój ukochany, dzieliłam z nim życie prawie 18 lat! (fot. z 2015 r.)
Szafir by Kamila Poźniak, on Flickr

Pentax K3 (i K30) + Sigma 70-200 f/2.8 HSM, Tamron 10-24 f/3.5-4.5, Tamron 28-75 f/2.8, Tamron 90 f/2.8 Macro, Pentax 50mm f/1.7, Soligor 28mm f/2.8, Falcon 8mm f/3.5, Pentax AF-540FGZ.

Wolę o swojej mini-armatce 55-300 nie wspominać, bo jak trafi z ostrością, to 1 na 20 zdjęć (gdy pies biegnie) i akurat trafi w psa jak łapy przednie ma w ziemi a tylne w powietrzu - i takie mimo nawet średniej ostrości nie nadaje się do publikacji.
Właśnie a propo "zjedzenia", to zaraz pewnie ktoś się wypowie, że można bez AF działać przy psie. - Niby tak, ale to mnie się jeszcze nie udało.
Przyznaje się, że ręczne trafienie z ostrością, to nie moja specjalność.
Tami 70-200 2.8, - jak tak "słaby", to go nie biorę, - no dobra, 500 zł daję i biorę. (to była impertynacja)

Co do zdjęcia, również 0,5 cm sciąłbym u góry, minimalnie po prostu.
Troszkę razi podwójna obroża? Bo ta z medalikami, ładnie się wkomponowuje, ale ta druga niebieska rozprasza. Taki detal.
Ładny wiek i wyszło bardzo dojrzałe, spokojne zdjęcie z ukrytym podtekstem, które zasugerowałaś.

Jak Dzień Kundelka to nie wypada się wyłamać. Karo - adopciak ze schroniska w Chorzowie, obecnie ukochany pupil mojej koleżanki. To ja go wypatrzyłam i obecnie jest dla mnie wyzwaniem właśnie z powodu łat. Przerysowanie proporcji zamierzone. Mam inne zdjęcia ale wybrałam właśnie to.


Mamikur - Gus zdecydowanie zyskuje na jednolitym tle. Ostatnie zdjęcie jest najładniejsze ze wszystkich dotychczasowych.

Kamvis - właśnie zamierzam w najbliższej przyszłości nabyć S 70-200 ale wciąż mam wątpliwości czy ją utrzymam. Mam problemy ortopedyczne po wypadkach a wagę tej zabawki znam. Szybkość mogłaby być ciut lepsza gdyby posiadała limiter, bo wtedy miałaby krótszy dystans do pokonania ale cóż, nie ma. Psy w ruchy (agility) fotografowałam już różnymi szkłami i najlepiej, z tego co mam, sprawuje się S 50-150 f2,8, chociaż jest za krótka.
Portrecik gronka - świetny.
Widzę, że jednak będę musiała zwiększać przysłonę, żeby mieć więcej trafionych zdjęć. Dotychczas uparcie ustawiam 3,2 lub 3,5 i często trafiam z ostrością gdzieś w okolicy łopatek. A gronek na torze, w samo południe, przy idealnie bezchmurnym niebie - to już porażka na samym wstępie.
Namawiano mnie kilkakrotnie, żeby z cięższym obiektywem, spróbować z monopodem. Czy może próbowałaś?
Portret Szafirka uroczy. Imię również. Dobrze, że się znów zameldowałaś; będę męczyć pytaniami i chyba nie tylko ja .

Miłego dnia

Pies dobrze wyszedł, aczkolwiek krzywo i nie chodzi o proporcje, ja bym to stonował i wyprostował.
Co powiesz na tą wersję?



Może mam rację, może jej nie mam, - warto wymienić się spostrzeżeniami.

Zdjęcie nabrało wyrazu. Nie przyszło mi do głowy, żeby dodać winietę. Nie przeszkadza mi jak ktoś zaproponuje inne rozwiązanie. Ciągle się uczę, jestem przecież P(ermanentnie) P(oczątkująca)

Miłego dnia

iwasherebefore Z tym przycinaniem to jak kto lubi - ja o ile mogę trzymam się proporcji oryginalnych, żeby nie mieć problemu z ewentualnym wydrukiem w przyszłości... więc rzadko tnę na niewymiarowe (a jak przytnę tylko górę czy tylko dół to tak będzie) - tym bardziej nie wiem co da obcięcie o 0,5 cm? Nie widzę tego Osobiście to w ogóle bym wolała może trochę inny kadr, ale jeśli dobrze pamiętam - niewiele mogłam podziałać w tym temacie :( Fota jest sprzed dwóch lat, teraz już pilnuję i jak tylko mogę ściągam psu obrożę i o to samo proszę innych właścicieli czworonogów - jeśli tylko jest to możliwe. Mnie osobiście denerwują obydwie na tym zdjęciu (ta cienka to antykleszczowa/antypchelna). Niestety fotka nie do powtórzenia ;)

Robienie fot bez AF przy psach to sadomasochizm Ale czasem go uprawiam, bo mam manualną 50tkę 1.7. Złapać na tym ostrość tam gdzie się chce, przy takiej przysłonie (zazwyczaj i tak daję np. 2.0) to jak wygrana w totka :D Ja na wizjerze za cholerę nie jestem w stanie ocenić gdzie mam ostrość... (niby potwierdza, co jest często g*wno-prawdą i wcale nie trafia tam gdzie chcę), więc przy manualu wylądam baaardzo nieprofesjonalnie i walę na LV gdzie mam funkcję podglądu, gdzie ostrość się znajduje (robią się takie białe obramówki) - ale i to nie jest tak dokładne jakby się chciało przy tak małych wartościach przysłony

Z takiego manuala jest np. ta fotka:
Forest hyena by Kamila Poźniak, on Flickr

Na agility mam tylko jedno rozwiązanie - łapanie ostrości na przeszkodzie i walenie seryjki gdy pies skacze wtedy jest szansa, że jedno z tych kilku będzie trafione - jak dla mnie większa szansa niż podczas śledzenia AFem (bo, albo ja jestem słaba w tym temacie, albo aparat ale w śledzenie w takich warunkach jest dla mnie praktycznie awykonalne...). U mnie przy robieniu biegnącego psa na wprost również ostrość najczęściej wypada gdzieś poza głową - łopatka to już jest nieźle! zazwyczaj jest to zadek z ogonem

Jakaranda - Karo cudny! uwiebiam trzykolorowe łaciatki - można wywnioskować dlaczego z poprzedniego zdjęcia

Pentax K3 (i K30) + Sigma 70-200 f/2.8 HSM, Tamron 10-24 f/3.5-4.5, Tamron 28-75 f/2.8, Tamron 90 f/2.8 Macro, Pentax 50mm f/1.7, Soligor 28mm f/2.8, Falcon 8mm f/3.5, Pentax AF-540FGZ.

I to była rzeczowa odpowiedz z Twojej strony, a nie forma dokazania, że "Ty nie potrafisz".

A propo przycinania. To subiektywne wrażenie, że przestrzeń nad/pod zaczyna zbierać uwagę (i była u Ciebie minimalnie do obcięcia),
ale co wspomniałaś - trzymając się proporcji, zepsuje się zdjęcie.
Ja tam proporcji się nie trzymam, nie drukuje zdjęć, - czasami 50' zrobię 2 zdjęcia z bliska, bo nie obejmę kadru i muszę je połączyć.
Wtedy nie ma opcji, że będą miały pierwotną, zamierzoną wartość.

Mnie się podoba ta "jedna obroża", może dlatego, że dawno nie widziałem tak ładnej.

Cytat

Robienie fot bez AF przy psach to sadomasochizm

Powiedziałbym, że już jak pies zaczyn się kręcić, to loteria, czy się trafi.
Również sporadycznie korzystam z tej 50, chociaż mam awarię tego szkła teraz.

Hm. Jak tak pomyślę o Twoim szkle, to nawet nie wiem, czy te 9 krzyżyków dałoby radę. K3 jest lepiej zorganizowana jest od K-s2.

PS: co do zdjęcia, - podoba mnie się umaszczenie pieska i jego wyrazistość, ale ładnie tak zawyżać poziom?

Pozdrawiam

6x6 - 24x36 - FF - APS-C - malutki dron

iwasherebefore, dla przykładu u mnie jest tak, że 50mm, która ma AF ciężko mi zrobić ostre zdjęcie psa w ruchu. Łatwiej manualem 135mm, z tym że mam włączoną opcje w aparacie, która pokazuje na podglądzie najlepszą ostrość. Klatka po klatce ostatnio wyszły takie zdjęcia manualem, ma tylko jeden defekt - czasem ucina ogon ;).

Jaki model aparatu?

- Wiem, że ludzie mają miliony pomysłów na korzystanie z MF, od profesjonalnych matówek, po zakreślanie przepaleń na LV.
Na część eksperymentów nie ma wolnych środków, a te które sprawdzałem w praktyce mi nie wychodzą.

Drukowanie.
No tak, - ale to powracamy do wątku koszta.
Dobry papier, dobra drukarka, dobry tusz, bo co to za jakość wyjdzie z gotowego wzorca dobranego na monitorze, gdy drukarka w fotopunkcie ma uniwersalną konfigurację barw?

PS: zdjęcie 1 OK.
Niestety wyszło przepalenie na futrze u góry. Spróbuj lekko dać korektę na żółty i czerwony, plus kontrast, by ożywić zdjęcie.



Tu znowu pozwoliłem sobie na 1minutową korektę. Możliwości od groma, - to tylko taka sugestia, - wiem, że za bardzo to podkreślone, ale nie mam czasu na każdorazowe profesjonalne korekty.

O jakie fajne zdjęci Ci wyszło Wywoływałam na szybko bez dodatkowych upiększeń.
Model aparatu K-50.

PS
Twoje profesjonalne korekty zaczynają być bezcenne . Chyba będę podsyłać Ci Rawy do wywoływania