Filip Ćwik, tegoroczny laureat World Press Photo (za cykl o żałobie narodowej, dobra rzecz):

http://www.fotopolis.pl/index.php?g=431

I cytat:

Cytat

MG: A czy zmieniło się również coś pod względem zawodowym?

FĆ: Tak, to wbrew logice, ale mam coraz mniej zleceń. To jest zadziwiające, że telefon milczy. Nagrodzony materiał tak naprawdę miał jedynie dwie publikacje, w "Newsweeku" tuż po ogłoszeniu wyników i w wydawnictwie "Znak".

Ciekawe, dlaczego... Czyżby w związku tym 'mrokiem' wspomnianym wcześniej? Nie sądzę.

Zapraszam do dyskusji :)

Hihi

Sam sie chopak zaszufladkowal stylistycznie i wydaje sie zbyt charakterystyczny na normalne zlecenia

http://aleknowak.net
Go Out And Burn The Sensor Again

Mi sie nie podobal, ale wyroznial sie, przyznam.

http://aleknowak.net
Go Out And Burn The Sensor Again

http://pentax.org.pl/viewtopic.php?p=816507#816507

http://pentax.org.pl/viewtopic.php?p=816520#816520

http://aleknowak.net
Go Out And Burn The Sensor Again

Rozumiem. Nie zgadzam się, ale rozumiem. :)

Sony i 2x Pentax
http://36klatek.pl

Pentax LX
Canon 1Ds Mark III + Canon 5D Mark III
Zenitar 16/2.8 | Irix 15/2.4 | Sigma ART 20/1.4 | Canon 24/1.4L II
Sigma ART 50/1.4 | Canon 85/1.2L | Canon 135/2L | Canon 400/2.8L

Polityka, układy... Świat fotografii jak każdy inny. Kaszana...

To nie polityka i nie układy. Po pierwsze: zwyczajna zawiść. Pamiętam to, co mi powiedział pewien zaprzyjaźniony artysta malarz, gdy wspomniałem o tym, że coś tam mnie zainspirowało z twórczości innego artysty i mam w związku z tym pewne obiekcje. Otóż powiedział mi, że w środowisku tzw. artystycznym zjawisko wzajemnego "ściągania" jest bardzo powszechne i że nie ma środowiska bardziej zawistnego niż artystyczne. Ktoś osiągnie sukces, to będą ochy i achy, poklepywanie po plecach, a za plecami utopiliby go w łyżce wody. Po drugie: pamiętam tę dyskusję na temat zdjęć Ćwika (linki alkosa), i różne wypowiedzi na temat tych zdjęć. Nikt jednak nie powiedział, że zdjęcia te mają drugie dno. Wszyscy przyznawali, że są mroczne, że inne itp, ale nikt nie zauważył (lub zauważył, ale nie chciał tego przyznać otwarcie), że oddziaływają one inaczej w sferze bezpośrednio postrzeganej i możliwej do wyartykułowania, a co innego "mówią" poza wierszami. I sądzę, że oba te czynniki złożyły się na to, o czym daje do zrozumienia ich autor w cytowanym fragmencie wywiadu.
Co do samych zdjęć uważam, że są dobre właśnie z racji tej wewnętrznej sprzeczności. Sprzeczności ukrytej, ale doskonale odczytanej przez jurorów konkursu.

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

Interesujące. Nie powiem, że się nie zgadzam z tym, co napisałeś...

Rafał Milach miał podobny problem z głuchym telefonem po otrzymaniu nagrody. Tłumaczył to jednak bardzo prosto i moim zdaniem jak najbardziej prawdopodobnie, ludzie po prostu się bali, że teraz to będzie drogi jak cholera i na wszelki wypadek nawet do niego nie dzwonili.

Nie ma głupich pytań. Są tylko głupie odpowiedzi. / http://nemo1125.blogspot.com/