Cytat

HANNA MARIA GIZA: Dlaczego nie chciał pan zostać w Palestynie, żeby fotografować i tych zabijających, i tych rozpaczliwie uciekających przed śmiercią?
KRZYSZTOF HEJKE: Nie jestem fotoreporterem wojennym. Pojechałem do Palestyny, ponieważ chciałem zrozumieć, dlaczego od lat nienawiść rządzi Ziemią Świętą. Naturę mam nieufną i jeśli czegoś nie zrozumiem, to nie zawsze potrafię coś przyjąć „na wiarę”. W Ramallah, czyli na Boskich Wzgórzach, znalazłem się w gorącym momencie. Przeżyłem kilka dni oblężenia, strzelano do mnie. Zacząłem – niezależnie od własnej woli – fotografować wojnę, bo przecież zakładałem, że nie będę tego robił. Chciałem fotografować tylko jej odgłosy, jej echo. Nie ekscytuje mnie ani agresja, ani nieszczęście. Zmasakrowane ciało nie jest dla mnie tematem fotograficznym, lecz obrazem niewyobrażalnej tragedii. W takich sytuacjach nie potrafię, jak gdyby nigdy nic, złapać za aparat i szukać najlepszego kadru, nie potrafię zagłuszyć odruchu serca i sumienia. Dobry reporter wojenny nie powinien mieć takich dylematów. W jego pracy liczy się szybkość podejmowania decyzji. Ja najpierw oswajam się z trwającym wokół mnie złem, a dopiero później myślę o zdjęciach.
http://www.rosikonpress.c...ztof_Hejke.html