Daleko od miejsca urodzenia i w niezbyt ciekawym miejscu, choć na pięknym kawałku naszej planety, Eryk Fitkau, światowej sławy fotograf, na zawsze pozbawił świat swojej osoby.
Bardziej w naszym kraju znana jest jego siostra Agnieszka i być może dla niektórych jego bliski kolega Tomasz Sikora, również wybitny fotograf.
Eryk był postacią nieprzeciętną, dla niektórych trudno akceptowalną, ale był zarówno wybitnym fotografem jak i wybitnym przedstawicielem sztuki życia. Potrafił w pełnym tego słowa znaczeniu żyć pełną gębą. Nie było przed nim zamkniętych drzwi, kompromisów, bylejakości. Może to też przyczyniło się pośrednio do przerwania tego życia, które zasługuje co najmniej na książkę lub film - jedno i drugie na pewno potrafiłoby przykuć uwagę odbiorcy tak, jak jego wyczyny, wobec których trudno było przejść obojętnie. W swoistym teatrze życia w jednej scenie znajdował się na pierwszej stronie największej gazety zamieszany w niejasne sytuacje jak z historii gangsterskiej, w następnej, zaraz potem odbierał złote medale za najlepsze zdjęcia...
Mało lub wcale nieznany w kraju urodzenia zasługuje, żeby go wspomnieć lub zapoznać się z paroma zdjęciami, które po sobie pozostawił...