Cytat

Kompozycja jest złożona z "elementów prostych". Pod tym pojęciem ukrywa się prostota, która oznacza tzw. pochodzenie użytego elementu z rzeczywistości" wraz ze zmianami dokonanymi przez artystę. Grupa drzew (między nimi wschodzący księżyc, a może zachodzące słońce?) położone są asymetrycznie względem punktu spotkania linii perspektywicznych obrazu, jeśli założymy intuicyjnie, że patrzymy od dłuższego boku prostokąta do wewnątrz "przedstawienia". Przesunięcie to pogłębia zabieg "wymuszenia skierowania" oczu patrzącego właśnie na ten element i jakby myślowego wyodrębnienia go z dość przejrzystego interpretacyjnie tła (co nie oznacza, by było ono również do końca jasno pokazane na płótnie). Kompozycję da się wpisać w prostokąt, lecz optycznie złamany w stronę przesunięcia perspektywicznego grupy drzew wraz z odbiciem w lustrze wody mętnego światła księżyca i rozmytego rysunku krawędzi drzew. Jednak bardziej konstrukcyjnie obiektywne jest umieszczanie zbiegu linii perspektywicznych poza centralnym punktem dzieła. Punkt przecięcia znajduje się w przy lewej krawędzi płótna. Linie prowadzą oko od przeciwległego krańca ku stopniowo ocieplającej się barwowo zasadniczej części "malunku".