Jeden taki na C; słoiki: 17-85, MC HELIOS 58/2.0, PRAKTICA 135/2.8, SONNAR 180/2.8.

teta napisał/a:

Pisząc o podkładkach od strony lustra chodziło mi o przesunięcie matówki w stronę pryzmatu.

teta napisał/a:

Tylko wtedy to, kiedy możnaby przesuwać matówkę w dowolnym kierunku, możnaby dowolnie korygować błędy grubości różnych matówek, tudzież niwelować ich różne współczynniki załamania światła.

Przecież można. Dodajesz podkładkę między matówkę odsuwasz ją od pryzmatu, wyjmujesz podkładkę i jest bliżej pryzmatu - żadna filozofia.

Stopień załamania światła w tym kawałku plastiku jest pomijalny jeśli nie posiadasz specjalistycznych przerządów optyczno-pomiarowych - bo na oko to ....

[ Dodano: 2009-09-21, 00:07 ]

Rzaba napisał/a:

Czy aby zniwelować ten problem mam dołożyć podkładkę czy też istniejąca wymienić na cieńszą?

Rzaba napisał/a:

Chyba że ktoś ma do sprzedania ketzeya z klinem 45 st za 50 zł

dorzuć 250PLN i masz FS - to samo co KE

[ Dodano: 2009-09-21, 00:20 ]
teta, I jeszcze jedno światło pada ma matówkę (a właściwie jej powierzchnię) pod kątem prostym i w związku z tym nie podlega załamaniu, a nawet jeśli podlega to jest ono niemierzalne.
Jak już będziesz w nastroju to proszę a akademicki wywód na temat załamania światła które pada na płytkę pleksiglasową/szklaną prostopadle do jego powierzchni
Bo o ile ja kojarzę to światło w takim wypadku może podlegać rozszczepieniu a nie załamaniu.

K-5/D-BG4/O-ME53/FS K3
Sigma 17-35 mm f/2.8-4 EX DG ASP, Sigma 24-70 mm f/2.8 EX IF DG HSM, Tokina AF 70-210 f/4.5
Metz 48AF-1; Velbon Sherpa 450R
Nie ma powrotu do jaskiń. Jest nas za dużo.
WKIPTJI

SV, SP, MEsuper, P3, K-5, DA 35/2.4, DA 18-135, SUPER-TAK 35/3.5, 55/1.8, 135/2.5, smc-M 28/3.5, 50/1.4, 1.7, 2, smc-A 50/1.4, 1.7, 2,
S 10-20 EX, S 17-70, T SP 28-75/2.8, T70-200/2.8, T 75-300 LD, T 2x Pz-AF BBAR MC7
AF-540FGZ

dżejpi napisał/a:

Powierzchnie połówek klina (półkola) nie są równoległe do powierzchni matówki.

K-5/D-BG4/O-ME53/FS K3
Sigma 17-35 mm f/2.8-4 EX DG ASP, Sigma 24-70 mm f/2.8 EX IF DG HSM, Tokina AF 70-210 f/4.5
Metz 48AF-1; Velbon Sherpa 450R
Nie ma powrotu do jaskiń. Jest nas za dużo.
WKIPTJI

Rzaba napisał/a:

mam dołożyć podkładkę czy też istniejąca wymienić na cieńszą?

SV, SP, MEsuper, P3, K-5, DA 35/2.4, DA 18-135, SUPER-TAK 35/3.5, 55/1.8, 135/2.5, smc-M 28/3.5, 50/1.4, 1.7, 2, smc-A 50/1.4, 1.7, 2,
S 10-20 EX, S 17-70, T SP 28-75/2.8, T70-200/2.8, T 75-300 LD, T 2x Pz-AF BBAR MC7
AF-540FGZ

JackDeJack napisał/a:

dżejpi napisał/a:

Powierzchnie połówek klina (półkola) nie są równoległe do powierzchni matówki.

Dokładnie tak. Ale załamanie następuje od strony pryzmatu i jeśli powierzchnie klina są wykonane prawidłowo (a w chińczykach bywało różnie) to ostry obraz na matówce = prawidłowemu obrazowi na klinie i grubość matówki nie powinna mieć tu znaczenia.
Dlatego podkładki są od strony matowej (pryzmatu), by regulować cały układ klin/matówka

MZ-5N|K-5"|K100DS|X10
FA43|FA24-90|FA100-300|F28|F24-50|F70-210|DA18-135|DA14|Jupiter K 135/3.5|SB-24|
VW Kafer 1200/68'

JackDeJack napisał/a:

Przepraszam, ale czy ty czytasz co piszesz ?

Czasem czytam

JackDeJack napisał/a:

teta, I jeszcze jedno światło pada ma matówkę (a właściwie jej powierzchnię) pod kątem prostym i w związku z tym nie podlega załamaniu, a nawet jeśli podlega to jest ono niemierzalne.
Jak już będziesz w nastroju to proszę a akademicki wywód na temat załamania światła które pada na płytkę pleksiglasową/szklaną prostopadle do jego powierzchni

Nadal nie jestem w nastroju do akademickich wykładów, nie jestem też w nastroju do uszczypliwości. Dlatego też szepnę teraz tylko cichutko, gdyby na matówkę padały tylko promienie równoległe i to prostopadle do jej powierzchni, to na matówce nie tworzyłby się żaden obraz, bo obraz rzeczywisty powstaje tam, gdzie promienie się przecinają. Zapewniam Cię, że promienie świetlne, po przejściu przez obiektyw nie są wiązką promieni równoległych i tym samym padaję na matówkę pod różnymi kątami

[ Dodano: 2009-09-24, 15:07 ]
Rzaba, Doprawdy nie wiem czy masz usunąć, czy też dodać podkładki. Piszesz, że Twój problem wzmaga się wraz z wydłużaniem ogniskowej. Jest to sprzeczne z moją analizą zjawiska. Wg. mojego toku myślenia grubość matówki powinna mieć wpływ na ogniskowanie na nieskończoność, przy czym im większa grubość matówki i im większy jej współczynnik załamania światła, tym bardziej nieostry powinien być obraz (na matówce oczywiście). Przeprowadziłem kilka prowizorycznych obliczeń i wyszło mi, że dla matówki o grubości 1 mm i wspólczynniku załamania światła 1.5 (to taka typowa wartość dla szkła, nie wiem jak jest z konkretnym rodzajem plastiku), pogrubionej o 0,1 mm, przesunięcie punktu ogniskowania wynosi ok. 0.03 mm w stronę pryzmatu. Przy takim przesunięciu nie powinno być problemów z obiektywami o długich ogniskowych, ale przy ogniskowych krótszych sprawa nie wygląda już tak różowo. Teraz podaję kilka odległości przedmiotowych dla kilku różnych ogniskowych, z uwzględnieniem owych 0.03 mm. 500 mm- 8.3 km (problem nie istnieje); 50 mm - 84 m (tutaj można się zastanawiać); 28 mm - 26m; 24 mm 19 m. Inaczej mówiąc moja analiza zjawiska stoi w jawnej sprzeczności z Twoimi obserwacjami i nie wiem co Ci radzić. Oczywiście nie można wykluczyć, że bredzę jak porąbany. Nie jestem przecież fizykiem