Cytat

Dla Minora White'a istnieją dwa typy fotografii: ekspresyjna i kreacyjna.
Fotografia kreacyjna powstaje z patrzenia na przedmiot poprzez obraz intelektualny. Zdjęcie ma oddawać to. co fotograf wyobraża sobie, że widzi.
White jednak uznawał tylko fotografię ekspresyjną. Dla niego siła kryje się w jej autentyczności. Fotografia to bezpośrednie spojrzenie
na fragment rzeczywistości -bez konstruowania jakichkolwiek obrazów umysłowych. Fotografuje się przedmiot, jakby był lustrem, które
odzwierciedla intensywne przeżycia samego fotografa i jego duszę. White uważał, że transcendencja, wynikająca z takiej harmonii fotografa
ze światem, jest najważniejszą treścią, którą artysta może przekazać.

Fotografia ekspresyjna

W fotografii ekspresyjnej ważne są emocje, chodzi przede wszystkim o to, aby zdjęcie spowodowało przeżycie u osoby oglądającej. Należy przy tym pamiętać, że aparat nie widzi tak, jak twórca. Dlatego też fotograf powinien być schizofrenikiem i mieć dwa spojrzenia na świat – jako człowiek i jako fotograf. Wtedy zdjęcia będą poruszające dla odbiorcy.

Niektóre rzeczy, które robimy, trafiają do niektórych

Nie każde zdjęcie w ten sam sposób przemówi do każdego, a do niektórych może w ogóle nie trafić. Nie ma na to reguły. Już Norwid zauważył, że artystą się nie jest - artystą się bywa. To, czego należy szukać, to prawda i autentyczne przeżycia.

Fotografia to nie sposób na życie, to sposób życia

W fotografii istotne są trzy elementy: twórca, odbiorca oraz dzieło. Jeśli chodzi o twórcę, to najważniejsza jest jego świadomość - bez niej zdjęcie nie będzie miało treści. Nie mniej ważna jest wrażliwość. Tu należy pamiętać, że wrażliwym jesteśmy na coś i że w toku życia nasza wrażliwość ewoluuje. Ostatnim istotnym elementem jeśli chodzi o twórcę jest warsztat - ten nabywamy w drodze nauki i obserwacji. Świadomy, wrażliwy i dobrze przygotowany fotograf ma szansę stworzyć zdjęcie–dzieło, które przemówi do odbiorcy i wywoła w nim emocje.

Podstawowy błąd "pstrykaczy"

Większość osób popełnia ten sam błąd polegający na fotografowaniu tego, co im osobiście wydaje się interesujące. To jest zazwyczaj niewystarczające, a zdjęciom zrobionym według tego klucza brakuje emocji i przeżyć.

Co zrobić, aby robione przez nas zdjęcia były lepsze:

- Pokonać barierę fotografowania tego, co się nam podoba, gdyż w większości przypadków jest to za słabe i nie trafia do odbiorców .
- Nie fotografować bliskich. Jeśli już się na to zdecydujemy, to postrzegać ich jako osobę, a nie jako rodzinę. Można natomiast wykorzystać bliskość i intymność - trudną do osiągnięcia u osób "obcych".
- Nie robić zdjęć pamiątkowych. Takie zdjęcia dzielą się zazwyczaj na dwie grupy: "tam byłem" lub "tam też moglibyście być".
- Wyłączyć niepotrzebne myśli i nauczyć się patrzeć bezpośrednio.
- Na zdjęcia patrzeć jak na całość – ważny jest nie tylko obiekt fotografowania, ale również tło. Liczy się całość, każdy element kompozycji. Nie ma żadnych z góry ustalonych reguł robienia zdjęć - coś takiego jak reguła jednej trzeciej czy jednej drugiej nie istnieje. Równowaga w zdjęciu to też nie symetria. Dobra kompozycja w zdjęciu to swoisty porządek, elementy, które nie są ze sobą powiązane, to zła kompozycja. autor Marian Schmidt/SwiatObrazu

"W sztu­ce może być coś dob­rze zro­bione al­bo źle, nic więcej." Stanisław Lem