dzerry napisał/a:

Skad mam sie uczyc odbioru sztuki jesli nie od krytykow i kuratorow?

Bardziej nabywania wiedzy, która też oczywiście kształtuje odbiór. Najważniejsza i podstawowa jest jednak wrodzona wrażliwość. Dowód: ludzie są podatni na różne modalności: ktoś kocha muzykę i jest niewrażliwy na obraz itd. Pod wpływem wiedzy czerwień skontrastowana z bielą na zdjęciu Egglestona nie stanie się ani bardziej, ani mniej czerwona, i tym samym nie zmieni jej oddziaływania. I takie rzeczy przeżywa się samemu -skutek kończy się na granicy, którą jest skóra.

Edit: no dobra, mogę sobie wyobrazić komunikację z fotografowanym człowiekiem, której jedynym medium będzie obraz wpadający przez obiektyw, a potem odbitka. I jeśli w trakcie nie padną słowa, a oni się "zrozumieją" w sensie co było pokazane - co zostało odebrane, to tak. Ale mam chyba zbyt wybujałą wyobraźnię No i to już jest chyba jeszcze bardziej efemeryczne niż rozmawianie o sztuce.

Wiedza (także czerpana od krytyków) natomiast pomaga na pewno rozmawiać o sztuce, w jakiś sposób dzielić się nią. Więcej się rozumie. Jest to jednak cały czas wtórne. Niestety tylko na tym poziomie możemy o sztuce rozmawiać. Inna sprawa, że to też może być dla artysty inspirujące (cytaty, posługiwanie się konwencją itd.). Może też zdmuchnąć cały czar, jeśli pozna się te wszystkie "prawdziwe intencje" i konteksty. Trochę tak jak piosenka w obcym języku: czasami lepiej byłoby tego języka nie znać.

modern art = i could do that + yes, but you didn't

radzior napisał/a:

Nie polegałbym na nich za bardzo (na krytykach i kuratorach)
a na kim bardziej

dzerry napisał/a:

Pisze przeciez o filtrowaniu, co nie

Oglądaliście "Historię świata" Mela Brooksa? http://www.youtube.com/wa...feature=related w 3:30 min. cz. 1 pojawia się artysta, a w 4:14 min. pojawia się krytyk. Kapitalne!
Któż to jest krytyk? To człowiek, który sam nie potrafi malować (jakby umiał, to by malował), ale teoretycznie zna się na malowaniu jak sam Michał Anioł. I ponieważ obraz sam nie mówi, to on gada. Teoretycznie krytyk powinien być jak maszyna - bezstronny, bez emocji. Jednak jak każdy człowiek miewa dobre i złe dni (dodatkowo kobieta-krytyk miewa "te" dni) i z natury swojego człowieczeństwa nie jest bezstronny. Jak każdy człowiek podlegają emocjom (chociaż jako świadomi ich wpływu na odbiór dzieła powinni uwzględniać ich wpływ i "brać poprawkę"), w związku z czym, my jako odbiorcy krytyki również musimy "brać poprawkę". Zresztą krytyk jednego artystę lubi, innego nie lubi bo mu np. jedzie z paszczy .
Czytałem jakiś czas temu recenzję z wystawy, w której krytyk wyraził się mniej więcej w taki sposób o młodym autorze: Ten XY ma w sobie potencjał, bo ma takie fajne pasemka we włosach i nosi zamszowe rękawiczki (w domyśle- zawsze takie chciałem mieć, ale nie ma rozmiarów na moje łapska). I to wszystko na poważnie, bez cienia ironii. To jak mam polegać na takim krytyku?
Opinia krytyka - TAK, ale... przez pryzmat własnego doświadczenia, własnych odczuć (bo odbiór dzieła sztuki opiera się na wrażeniach niejednokrotnie niezwykle trudnych do werbalizacji), intuicji, dreszczyku. I czytać, oglądać, myśleć, porównywać, żeby wyrobić sobie minimum własnego zdania na interesujący temat. Ale nie traktować krytyka jak wyroczni. Raczej jako przewodnika, którego należy kontrolować własną mapą i kompasem.

[ Dodano: 2010-08-27, 17:45 ]
guerilla - zgadzam się z Tobą, lepiej bym tego nie ujął

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

FOTOGRAFIE

technik219 napisał/a:

Któż to jest krytyk? To człowiek, który sam nie potrafi malować (jakby umiał, to by malował), ale teoretycznie zna się na malowaniu jak sam Michał Anioł.

Na malarstwie, nie na malowaniu. Obszar działania krytyki to wytwór. I wtedy uruchamia rzeczony wyżej dyskurs. Jeśli zapuszcza się na teren procesu twórczego, to zupełnie zmienia swoje zajęcie.

A propos dyskursu to powoli udaje się gromadzić materiał dowodowy, z którego wynika, że fundamenty estetyki tkwią w naszej biologii. W odniesieniu do twarzy, ciała, krajobrazu znaleziono te same wzorce preferencji we wszystkich zyjących obecnie kulturach ludzkich. A preferencje takie są podstawą uprawiania sztuki (w znaczeniu historycznym rzecz jasna) i przez swoją bezwględność osłabiają dyskursywne podejście. Nawet abstrakcja, a więc coś co wydawać się może, że w całości będzie zalezeć od dyskursu także ma pewnie bazę biologiczną: rodzaj lini, kolor itd. Ale to trzeba zabadać.

[ Dodano: 2010-08-27, 19:46 ]
Keek, Tonowanie uryną, czarne klatki to tylko sposób na pokazanie czegoś. Artysta wyjawił swoje intencje i dlatego to, co robi ma szansę na zrozumienie. Ktoś gdzieś kiedyś na tym forum dziwił się, ze sztuką może być dziura w ścianie. To dokładnie taki sam przykład. Wszystkie one bardzo dobrze ilustrują konieczność posiadania pewnego zasobu wiedzy, bez którego dziura w ścianie pozostanie tylko dziurą w ścianie a czarna odbitka tylko czarną odbitką.

Pamiętam wywiad z Wajdą, w którym w jakiejś artystycznej uczelni wziął do ręki kawałek podziurawionej gwoździami blachy. Popatrzył chwilę i powiedział: O, to jest dobre, można to zatytułować np. agresja albo wojna. W ten sposób w pewnym sensie stworzył. I rzeczywiście jak zrobili zbliżenie na dziesiątki otworów z wgniecionym wlotem i ostrym spiczastym wylotem budziło się wiele skojarzeń związanych z siła, przemocą, niszczeniem itd.

sylwesto napisał/a:

Na malarstwie, nie na malowaniu.

W ferworze słowotoku przeskoczyło . Jednak krytyk, chcąc nie chcąc, musi się orientować w zawiłościach warsztatu malarza, dlatego pomyłka chyba nie taka straszna? Co do reszty, zgoda - wszystko może być sztuką, wszystko może być dziełem sztuki od czasu wystawienia przez Duchampa pisuaru. Nic na to nie poradzimy. Może się to nam podobać, lub nie, możemy dalej głosić wyższość albo niższość pewnych zjawisk w sztuce, kwestionować to lub tamto, ale to na nic. Jedynym weryfikatorem będzie czas i nasi następcy. A że ten lub inny "artysta" podczepił się pod coś, że do niczego dorabia jakąś ideologię... Po wywodach ze strony "tłumaczącej" sztukę śmiem twierdzić, że wszystko zależy od giętkości języka, śmigłości pióra, bo nawet do psiej kupy można dorobić przesłanie. A z drugiej strony nic nie stoi na przeszkodzie, by (jeśli kto przekonany jest o słuszności swoich racji) głośno zawołać, że król jest nagi. Skoro jedna strona może nas przekonywać do swoich racji, drugiej wolno to samo.

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

technik219 napisał/a:

dlatego pomyłka chyba nie taka straszna?

sylwesto napisał/a:

powoli udaje się gromadzić materiał dowodowy, z którego wynika, że fundamenty estetyki tkwią w naszej biologii.

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

technik219 napisał/a:

bo nawet do psiej kupy można dorobić przesłanie

Choć ta akurat ma nienajlepszy wizerunek jeszcze przed zbudowaniem wokół niej nowych skojarzeń, to nic nie stoi na przeszkodzie by obsadzić ją w jakiejś skojarzeniowo akceptowalnej roli i wystawić w galerii. Jedno jest pewne: przyszłe pokolenia nie obejrzą już tego na żywo Ta słabość materiału może tłumaczyć niechęć do niej jako nosnika idei. Przecież każdy artysta chce być przez swe dzieło niesmiertelny

[ Dodano: 2010-08-27, 22:04 ]
Z linku podanego przez Keek,

EKG: Przedstawiłem tam barytowe odbitki z portretami sław, z którymi się przyjaźnię, tonowane w urynie. Chciałem w ten sposób zdeprecjonować atencję, z jaką moi koledzy podchodzą do technicznego aspektu swoich dzieł.

REWERS: Pamietam, że środowisko nie przyjeło tej wystawy zbyt ciepło. Kolorowa prasa dzień po dniu drukowała wywiady z gwiazdami, które nie wypowiadały się o tobie przyjaźnie.

EKG: No cóż. Nikt nie mówił, że bycie artystą to lekki kawałek chleba.

Mógł powiedzieć, że nie tonował swoją

Cytat

Ej, ale Jackson Pollock to tez taka postmodernistyczna papka

Ja Jacksona Pollocka odbieram pozytywnie, natomiast z tym mam problem:

http://www.sda.pl/aukcja.php?a=1&ID=030

http://www.iczek.pl/2010/...ia-psu-na-bude/

Cytat

Kiedy po pierwszej wystawie jeden z krytyków wyraził się o jego pracach słowami: "Chaos, absolutny brak harmonii, brak struktury logicznej, totalny brak techniki i jeszcze raz chaos...", załamał się i sięgnął dna. Nadwrażliwość przyczyniła się do jego upadku, zniszczenia małżeństwa, kariery, a także pewnej spokojnej, letniej nocy - swojego życia.

http://www.filmweb.pl/film/Pollock-2000-8769
http://www.youtube.com/watch?v=z0xiovbDML0

pozdrawiam,

dzerrry

modern art = i could do that + yes, but you didn't

technik219 napisał/a:

Oglądaliście "Historię świata" Mela Brooksa? http://www.youtube.com/wa...feature=related w 3:30 min. cz. 1 pojawia się artysta, a w 4:14 min. pojawia się krytyk. Kapitalne!

Polecam zakonczenie bajki Jean'a de La Fontaine'a:

Cytat

Czyńmy swoje pomimo nagon i przytyków,

Bo nic nie zadowolni wybrednych krytyków.

M.W napisał/a:

Ja Jacksona Pollocka odbieram pozytywnie, natomiast z tym mam problem:
http://www.sda.pl/aukcja.php?a=1&ID=030
http://www.iczek.pl/2010/...ia-psu-na-bude/

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

Cytat

Malarstwo na tej aukcji ma się bardzo dobrze.

Mi też się podoba, chodzi mi raczej o fotografię.

Zastanawiam się czy osoby które prowadzą Sopocki Dom Aukcyjny (a są to chyba osoby z wyższym wykształceniem np. historia sztuki), miały na swoich uczelniach taki przedmiot jak historia fotografii ?.
Czy analizowały fotografię takich artystów jak Atget, Brassai, Weston, Avedon, Mapplethorpe, Lange, Steichen, Sander, Bresson itp. ?

Cytat

Tak całkiem na boku - nie wydaje wam się że Iczek całkowicie zaniemógł od czasu jak zrobił sobie swoją stronę www?

Zaniemógł również Rudolf (bardzo mało pisze) i Beata Łyżwa - Sokół (dziecko)

Cytat

To jest inne myślenie. Studia artystyczne nie dodają talentu, dają niezbędne podstawy warsztatowe, techniczne a przede wszystkim zmieniają sposób myślenia. Tym różni się rzemieślnik od artysty, że ten pierwszy postępuje według tych obśmianych przeze mnie "kanonów", czyli zasad obejmujących sprawy techniczne, formalne, nawet estetyczne.

Cytat

W wielu polskich szkołach fotograficznych uczy się przede wszystkim opanowania narzędzia i na tym kończy się edukacja. Kształci się więc operatorów aparatów lub programów graficznych. Niezbędny jest zaś szeroki zakres wiedzy z dziedzin humanistycznych z filozofią i filozofią sztuki włącznie. Dlatego poziom polskiej fotografii jest mniej więcej taki sam od wielu lat! Mimo, że powstało tak wiele szkół fotograficznych. Krzysztof Jurecki

Świat już wszystko połknął, strawił, wysrał i prezentuje to jako materiał twórczy.

Cytat

Zastanawiam się czy osoby które prowadzą Sopocki Dom Aukcyjny (a są to chyba osoby z wyższym wykształceniem np. historia sztuki), miały na swoich uczelniach taki przedmiot jak historia fotografii ?.

A jednak
http://www.ihs.uw.edu.pl/pl/node/109
http://www.kul.pl/1156.html
http://www.kul.pl/1307.html
http://historiasztuki.uni.wroc.pl/

Cytat

Wacław Wantuch ukończył Państwowe Liceum Sztuk Plastycznych w Nowym Sączu oraz Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie.

http://www.swiatobrazu.pl...estochowie.html


I robi piękne akty, a w przypadku dziewczyny (Sopocki Dom Aukcyjny), tego niestety nie widać (choć to tylko jedna fotografia).


Z innej beczki "Performance"
http://www.wiadomosci24.p...ch_37751.html#0

modern art = i could do that + yes, but you didn't

guerilla napisał/a:

co do Jureckiego polecam krytyczny głos Adama Mazura

Może się "lubią"
Ale swoją drogą panu Jureckiemu częściej zdarza sie mijać z rzeczywistością niz innym krytykom

„ fotografuję to, czego nie mam zamiaru malować, i maluję to, czego nie mogę
sfotografować ” - Man Ray
" życie to najokrutniejsza rzecz jaka może przytrafić się człowiekowi " - ja